1.PRZEKAZYWAĆ OCENY SZKOLONYM DOBRE I ZŁE DOTYCZĄCE ICH DZIAŁAŃ
I ZANIECHAŃ
2.PRZEKAZYWAĆ UWAGI DO GRUPY TYLKO OGÓLNE
3.PRZEKAZYWAĆ UWAGI TYLKO DO DANEGO PILOTA O ZACHOWANIU W LOCIE
O PODŁOŻU EMOCJONALNYM LUB LĘKOWYM
4.MIEĆ ZAUFANIE DO PILOTÓW (ROZSĄDEK, ODPOWIEDZIALNOŚĆ I DBAŁOŚĆ O BEZPIECZEŃSTWO LOTNICZE PILOTA)
5.POZNAWAĆ PODSTAWOWE CECHY OSOBOWOŚCI PILOTA
6.PAMIĘTAĆ,ŻE OSOBOWOŚCI SZKOLONYCH PILOTÓW SĄ UWARUNKOWANE :
- CECHAMI WRODZONYMI
- WIEKIEM
- WYKSZTAŁCENIEM
- POZYCJĄ SPOŁECZNĄ
- POZYCJĄ ZAWODOWĄ
- SYTUACJĄ MAJĄTKOWĄ
- STAŻEM I ZAWANSOWANIEM LOTNICZYM
7.UTRZYMYWAĆ DYSCYPLINUJĄCY DYSTANS W STOSUNKACH MIĘDZY INSTRUKTOREM A SZKOLĄCYM SIĘ PILOTEM, KTÓRY POWINIEN BYĆ UZALEŻNIONY OD SKŁONNOŚCI TEGO DRUGIEGO DO PODPORZĄDKOWANIA SIĘ REGUŁOM DYSCYPLINY LOTNICZEJ
8.POWINIEN BYĆ SUROWY ALE I WIELKODUSZNY W OCENIE LOTNICZYCH DOKONAŃ SZKOLONYCH PILOTÓW
Żródło – Andrzej Pazio Metodyka Szkolenia Pilotów Szybowcowych i Samolotowych Warszawa 2000
Jerzy Kowalski
